Σχετικά

Εναλλακτικός ιστότοπος για την Τήνο και όχι μόνο, εκτεθειμένος σε μέρος που το προσβάλλει ο άνεμος και ορατός από όλους

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Λευτέρης Βαλάκας: Υπογραφή πάνω στο μάρμαρο

Σημ. Ξάνεμου: Αυτή την εποχή και μέχρι τις 8 Αυγούστου πραγματοποιείτε στο Πνευματικό Κέντρο Πανόρμου Τήνου, στον Πύργο, σε συνεργασία με την Αδελφότητα Τηνίων έκθεση γλυπτικής έργων του Λευτέρη Βαλάκα.

 Πηγή: pigkouinos



Προχθές κατηφόριζα τη Συγγρού και λίγο μετά το ΦΙΞ, έπεσε το μάτι μου σε μία είσοδο πολυκατοικίας. Από εκείνες τις τσιμεντένιες και γκρίζες που τώρα με τη ζέστη, αχνίζουνε θερμότητα. Ωραία δεν θα την επείς, σε καμία περίπτωση. Αλλά αν την καλοπροσέξεις, έχει κάτι ενδιαφέρον απάνου της.



Και συγκεκριμένα δίπλα στην εξώπορτα. Δύο χαρακτικά. Με γεωμετρικά σχήματα, γωνίες, πλευρές και φωτοσκιάσεις. Θυμίζει Μόραλη και εκείνη τη γραμμική εικαστική προσέγγισή του στη διαμόρφωση των προσόψεων. Εξού κι απεφάσισα να πλησιάσω.



Περιεργάστηκα τις επιφάνειες και εντόπισα την υπογραφή του καλλιτέχνη στο κομμάτι της σύνθεσης, άνωθεν της πόρτας. Όχι Μόραλης, αλλά Βαλάκας. Δεν τον ήξευρα. Είχε και ημερομηνία: 72. Πριν σαράντα χρόνια περίπου.



Ύστερα κοίταξα το κάθετο τμήμα του έργου που έφθανε ως κάτω στο πεζοδρόμιο. Κι εντόπισα ακόμη μία υπογραφή του καλλιτέχνη. Παραποιημένη από κάποιον νεάντερνταλ που θέλησε να οικειοποιηθεί προφανώς το έργο, περιγράφοντας τον εαυτό του. Ευτυχώς η άνωθεν υπογραφή, του έπεφτε ψηλά και δεν έφθασε ο κρετινισμός του ως εκεί. Αλλά εδώ στα χαμηλά, φρόντισε να αποδείξει πόσο εξυπνάκιας είναι. Θλιμμένος έβγαλα ετούτες τις φωτογραφίες και συνέχισα το δρόμο μου.



Αλλά επειδής εγώ είμαι επιμελής σε κάτι τέτοια, αποτύπωσα το όνομα στη μνήμη μου. Σημείωσα και τη διεύθυνση της πολυκατοικίας (Συγγρού 110) και ναι, τον αναζήτησα. Και ιδού. Λευτέρης Βαλάκας. Γεννήθηκε το 1944 στον Πύργο της Τήνου, στο μαγικό εκείνο χωριό που έχει προσφέρει σε ετούτη τη χώρα, τόσους και τόσους καλλιτέχνες. Σπούδασε εκεί το μάρμαρο κι αργότερα, στην Αθήνα και το Παρίσι. Συμμετείχε σε εκθέσεις, έσιαξε μεγάλη πληθώρα από γλυπτά και μνημειακά έργα που κοσμούν υπαίθριους χώρους σε όλη την Ελλάδα, από την Κω ως τη Ζάκυνθο και από την Αθήνα ως την Ηλεία. Κι ύστερα εντελώς αναπάντεχα, στα τριάντα οκτώ του, πεθαίνει. Το Νοέμβριο του 1982. Δέκα χρόνια αφότου είχε φτιάξει εκείνο το τοιχανάγλυφο στην πολυκατοικία της λεωφόρου Συγγρού 110.

Ετούτο είναι ένα από τα ποστ που πραγματικά δεν ξεύρω πώς να τα τελειώσω. Διαπιστώνοντας με θλίψη την αχαρακτήριστη αλητεία εξ αφορμής της παραποίησης της υπογραφής; Επισημαίνοντας με έκπληξη την ανεύρεση της καλλιτεχνικής σφραγίδας ταλαντούχων ανθρώπων, ακόμα και μέσα σε ετούτη την αγέλαστη πόλη;

Όχι, τίποτε από όλα αυτά. Αλλιώς θα το τελειώσω.

Κατά τη σύντομη έρευνά μου, εντόπισα μία ιστοσελίδα. Που με αγάπη και σεβασμό, έφτιαξαν τα παιδιά του Λευτέρη Βαλάκα για να την αφιερώσουν στον πατέρα τους. Αντίς λοιπόν δικού μου επιλόγου, θα σε παραπέμψω απλώς εκεί. Είναι το μόνο ωφέλιμο πράγμα που μπορώ να κάμω.

http://lefteris.valakas.com/

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Παιγνίδια με τον χρόνο



Του Θανάση Καρτερού  στην Αυγή στης 30-7-13


Στον Αντώνη Σαμαρά και στην κυβερνητική κομπανία αρέσει να παίζουν με τον χρόνο. Εμείς είμαστε το μέλλον, εμείς εκπροσωπούμε το αύριο, δηλώνουν συχνά - πυκνά. Και φορτώνουν συστηματικά στην Αριστερά την προσκόλληση στο παρελθόν -στον κρατισμό, στην ευνοιοκρατία, στο ρουσφέτι, στο δημοσιοϋπαλληλικό βόλεμα. Σε όλα γενικώς τα στραβά κι ανάποδα που έπαιξαν τον ρόλο τους για να φτάσουμε ώς εδώ που φτάσαμε.

Υπάρχει κάτι αστείο στην πόζα και στο θράσος τους - έτσι δεν είναι; Ας πάρουμε για παράδειγμα τις κεφαλές, τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Επί δεκαετίες υπήρξαν από τους πρωτεργάτες του παρελθόντος που τώρα καταδικάζουν. Το δημιούργησαν παρέα με άλλους, το απόλαυσαν, εκμεταλλεύτηκαν τα φαύλα του για να χτίσουν πολιτικές καριέρες. Και το υπερασπίστηκαν με νύχια και με δόντια απέναντι στην κριτική και στην πολεμική, της Αριστεράς κυρίως.

Έχουν και οι δυο τους βαρύτατες ευθύνες για τις μαύρες πλευρές του παρελθόντος. Είναι και δικά τους προσωπικά τα κατορθώματα που τώρα αποκηρύσσουν - είναι δικό τους εκατό τοις εκατό αυτό το παρελθόν. Και δεν βρίσκουν μια κουβέντα αυτοκριτικής, μια λέξη συγνώμης για όσα διέπραξαν. Μόνο σαν παραχαϊδεμένα και κακομαθημένα παιδιά, κάνουν στη δασκάλα τους τον αθώο - κυρία, κυρία, αυτός την έκανε τη ζημιά.

Αλλά και το μέλλον που εκπροσωπούν ποιο ακριβώς είναι; Το εργασιακό καθεστώς πήγε εκατό χρόνια πίσω, οι συντάξεις τριάντα χρόνια πίσω, τα δημοκρατικά δικαιώματα σαράντα χρόνια πίσω, η εθνική κυριαρχία πενήντα χρόνια πίσω. Είναι μέλλον για να επαίρονται αυτό που χτίζουν κάθε μέρα στην Ελλάδα; Είναι μέλλον η μαύρη εργασία, η θηριώδης ανεργία, η φτώχεια, το μαύρο της ΕΡΤ και το φαιό των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων; Μπορούν να βρουν έστω και έναν εργαζόμενο στην Ελλάδα που θα τους συγχαρεί και δεν θα τους μουντζώσει για το μέλλον που προετοιμάζουν για τον ίδιο και τα παιδιά του;

Χαμένα τα έχουν τελικώς; Μπα, πρόκειται για τη γνωστή και δοκιμασμένη σε άλλα καθεστώτα και σε άλλες εποχές μέθοδο: Όσο πιο συστηματικά επαναλαμβάνεις ένα εξωφρενικό ψέμα, τόσο πιο πιθανό είναι να μείνει κάτι στις συνειδήσεις των αφελών. Αυτό βέβαια δείχνει σε πόση εκτίμηση έχουν τους πολίτες - ακόμα κι εκείνους που τους ψήφισαν. Αλλά οι πολίτες είναι προφανώς λεπτομέρεια στο ωραίο μέλλον που μας προετοιμάζουν...

«Τροπο/λογίες» Δημήτρης Σκαλκώτος - Μαρία Κόντη στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας

AIΩΝΙΟ - Δ. Σκαλκώτος.jpg    Μαρία Κόντη.jpg





Το μουσείο Μαρμαροτεχνίας, στον Πύργο, προσκαλεί, στα εγκαίνια της έκθεσης με τίτλο «Τροπο/λογίες», του Τηνιακού (από τον Πύργο) γλύπτη Δημήτρη Σκαλκώτου και της εικαστικού Μαρίας Κόντη, τα οποία θα πραγματοποιηθούν στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας (Πύργος Τήνου), την Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013, ώρα 9.00 μ.μ. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2013 και θα είναι ανοιχτή, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, καθημερινά (εκτός από την Τρίτη), τις ώρες λειτουργίας του Μουσείου (10 π.μ.-6 μ.μ.). Κλειστά: 15 Αυγούστου. 
Η περιοδική έκθεση «Τροπο/λογίες» εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων για τα πέντε χρόνια δράσης του Μουσείου Μαρμαροτεχνίας (2008-2013).


Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Νησιωτικό «Οχι» στο νομοσχέδιο για τον τουρισμό


Είκοσι ένας δήμαρχοι νησιών διαμαρτύρονται ζητώντας σεβασμό στην τοπική κοινωνία και κουλτούρα

Νησιωτικό «Οχι» στο νομοσχέδιο για τον τουρισμό
Οι δήμαρχοι των νησιών εκτιμούν ότι το νομοσχέδιο δεν ανοίγει τον δρόμο στην τουριστική επένδυση αλλά ενισχύει την παραθεριστική κατοικία
Πηγή www.tovima.

Την ευθεία αντίθεσή τους στις διατάξεις του νομοσχεδίου για τον τουρισμό δηλώνουν 21 δήμαρχοι της νησιωτικής Ελλάδας συνυπογράφοντας διαμαρτυρία προς τους βουλευτές που θα κληθούν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο με τίτλο «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και λοιπές διατάξεις» - εκκρεμεί η συζήτησή του στην Ολομέλεια. Στον κατάλογο των αρχικά 13 δημάρχων προστίθενται καθημερινά νέοι μετά τη δημοσιοποίηση του κειμένου διαμαρτυρίας στην ιστοσελίδα «Αειφόρο Αιγαίο» της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Ως την Τετάρτη έχουν υπογράψει οι δήμαρχοι Θήρας, Ιθάκης, Ικαρίας, Καντάνου Χανίων, Λειψών, Λήμνου, Παξών, Πάρου, Σικίνου, Σύρου, Αστυπάλαιας, Μήλου, Μυκόνου, Σκοπέλου, Θάσου, Καρπάθου, Σάμου, Χάλκης, Κιμώλου, Τήλου και ο πρόεδρος της Κοινότητας Ηρακλειάς.

Για διατάξεις που «θα συντελέσουν στη μη αναστρέψιμη υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος των νησιών μας και συνεπώς της τοπικής οικονομίας και του κοινωνικού ιστού»κάνουν λόγο οι δήμαρχοι, που καταφέρονται εναντίον «τουριστικών επενδύσεων που είναι ξένες προς το περιβάλλον, την κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα των νησιών μας». Εναντιώνονται στα λεγόμενα «σύνθετα τουριστικά καταλύματα» και στους οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων, μορφές τουριστικών επενδύσεων οι οποίες, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, έχουν δοκιμαστεί σε άλλες χώρες και δεν έχουν αποδώσει.

«Ενα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα είναι αυτό της Ισπανίας, όπου τα παραθεριστικά χωριά που δημιουργήθηκαν απεδείχθη ότι δεν συνέβαλαν στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών»
 αναφέρει στο «Βήμα» ο δήμαρχος Θάσου κ. Κώστας Χατζηεμμανουήλ. Τονίζει μάλιστα ότι το νομοσχέδιο δεν έχει ούτε την αποδοχή της τοπικής κοινωνίας, η οποία αυτές τις ημέρες τάσσεται ενάντια στην «ανεξέλεγκτη μαζική δόμηση» μέσα από τη δημόσια διαβούλευση που γίνεται στο νησί με αφορμή τον Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό. «Στη Θάσο υπάρχουν εκτεταμένοι αρχαιολογικοί χώροι και περιοχές Natura στους οποίους το νομοσχέδιο αφήνει μεγάλα περιθώρια παρεμβάσεων» υποστηρίζει ο κ. Χατζηεμμανουήλ, επισημαίνοντας ότι «κερδισμένες θα βγουν μόνο οι μεγάλες εταιρείες». Επίσης, όπως συνάγεται από την ανακοίνωση που υπογράφουν οι δήμαρχοι, το νομοσχέδιο δεν ανοίγει τον δρόμο στην τουριστική επένδυση, αντιθέτως ενισχύει την παραθεριστική κατοικία, γεγονός που αποτελεί περισσότερο μια κτηματομεσιτική δραστηριότητα, τη στιγμή μάλιστα που, όπως αναφέρεται, «υπάρχουν 55.000 αδιάθετες κατοικίες σε εθνικό επίπεδο, το 44% των οποίων βρίσκονται σε περιοχές ευαίσθητης κλίμακας, όπως είναι τα νησιά».

Τουριστική επέκταση χωρίς αειφορική διαχείριση

Η Λήμνος είναι ένα νησί χαρακτηρισμένο στο σύνολό του ως τοπίο φυσικού κάλλους με τα δύο τρίτα της έκτασής του να ανήκουν στο δίκτυο Natura. Για λόγους γεωπολιτικούς, η τουριστική έξαρση των προηγούμενων δεκαετιών δεν εισέβαλε στο νησί, το οποίο σήμερα χαρακτηρίζεται από ήπια τουριστική ανάπτυξη και «καθιερώνεται σταδιακά ως ένας εξαιρετικός εναλλακτικός προορισμός διακοπών», όπως λέει στο «Βήμα» ο δήμαρχος κ. Αντώνης Χατζηδιαμαντής«Σίγουρα δεν μπορούμε να απαγορεύουμε τα πάντα, όμως ένα πρότυπο ανάπτυξης που σέβεται το περιβάλλον και τις αρχές της αειφορίας είναι απαραίτητο» επισημαίνει.

Αναφέρεται μάλιστα στην προ μερικών χρόνων τουριστική επένδυση μεγάλης κλίμακας στα ανατολικά του νησιού, πλάι σε χώρο αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, για την οποία μάλιστα δαπανήθηκαν χρήματα του Επενδυτικού Νόμου. Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο, καθώς σήμερα η τεράστια εγκατάσταση παραμένει αναξιοποίητη, για να αποτελεί ίσως μια υπενθύμιση του «τι δεν θέλουμε να επιτρέψουμε να συμβεί ξανά και σε μεγαλύτερη ακόμη έκταση στο νησί μας».

Τέλος, στην πλειονότητα των μικρών αυτών νησιών της χώρας μας, όπως η Λήμνος, η Σίκινος ή οι Λειψοί, δεν υπάρχει η μεγάλη ιδιοκτησία η οποία προβλέπεται στις διατάξεις του νόμου για τη δημιουργία αυτών των «οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων» και των «σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων», με αποτέλεσμα το σενάριο της εξαγοράς της μικρής ιδιοκτησίας με όρους ασύμφορους για τον μικρό ιδιοκτήτη να μη μοιάζει και τόσο μακρινό.

Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 24 Ιουλίου 2013

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

KΝΕ-Ο.Β Τήνου: Πέτα τη μπάλα στο καλάθι-Όχι ζωή σου.


Με κεντρικό σύνθημα "Πέτα την μπάλα στο καλάθι- όχι την ζωή σου" η Ο.Β της ΚΝΕ στην Τήνο διοργανώνει τουρνουά μπάσκετ στο γηπεδάκι του Πάνορμου, το Σάββατο 3 Αυγούστου.
Μια εξαιρετική πρωτοβουλία  ενάντια, σε ένα από τα σπουδαιότερα προβλήματα των νέων μας.
Τα ναρκωτικά.   
Δηλώσεις συμμετοχής στα τηλέφωνα: 6989070746-6984532309. 
Αξίζει τον κόπο η συμμετοχή και η υποστήριξή μας. 







Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα συκοφαντικά δημοσιεύματα εναντίον της



Εντύπωση και οργή προκαλεί η επίθεση κατά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του Π. Κωνσταντίνου, δημοτικού συμβούλου Αθήνας, από μεγάλο μέρος του Τύπου. Ακόμα μεγαλύτερη καχυποψία δημιουργείται όταν δημοσιεύματα, εμφανώς ψευδή και συκοφαντικά, διαδίδονται αρχικά από ακροδεξιά και φασιστικά μέσα (όπως η εφημερίδα Στόχος και το defencenet.gr) αλλά μεταφέρονται αυτούσια σε ένα τεράστιο κομμάτι ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων, όπως η Athens Voice κ.α. Πρόκειται για μια σαφώς συντονισμένη, προβοκατόρικη επίθεση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την πολιτική της δράση - την οποία συνήθως τα ίδια μέσα αποκρύβουν- αλλά και μια ιδεολογική - πολιτική επίθεση στην Αριστερά, το κίνημα, συνολικά τα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα.

Διαστρεβλώνοντας την ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ (αυτοτελούς πρωτοβουλίας με σημαντική δράση στο αντιρατσιστικό κίνημα), παρουσιάζουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σαν υποστηρικτή της δράσης του οργανωμένου εγκλήματος! Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά. Λίγο καιρό πριν, ο ανεκδιήγητος Πάγκαλος μάς κατονόμαζε για τη δολοφονία των εργαζόμενων στη Marfin αποκαλώντας μας "φονιάδες". Λαλίστατοι κατά τα άλλα, κανείς δεν βρήκε να πει κουβέντα για την καταδίκη των στελεχών της Τράπεζας για τα μέτρα ασφάλειας..

Ας ψάξουν τα ακροδεξιά έντυπα και οι παραφυάδες τους να βρουν αλλού τα αληθινά πλοκάμια του οργανωμένου εγκλήματος. Δολοφόνους, μαφιόζους και εγκληματίες άλλοι έχουν υποθάλψει και υποστηρίξει: αυτοί που αναγορεύουν λαθρεμπόρους σε επενδυτές, τα παρα-αστυνομικά και παρα-δικαστικά κυκλώματα που απελευθερώνουν ναρκοεμπόρους, αυτοί που αφήνουν ελεύθερους Χρυσαυγίτες βομβιστές.

Η θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι καθαρή: στο πλευρό των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των μεταναστών. Στον αγώνα για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών και την κοινωνική χειραφέτηση. Σε ολόπλευρη αντίθεση και με τους μηχανισμούς καταστολής και με τους μηχανισμούς της μαφίας.

Αταλάντευτα όμως, σε κάθε περίπτωση, θα υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα του καθενός σε μια δίκαιη δίκη, όπως καθορίζεται από τις δημοκρατικές κατακτήσεις και τα συνταγματικά καταχωρημένα δικαιώματα που υποτίθεται θα έπρεπε να σέβεται η κυβέρνηση. Η επιβολή θανατικής ποινής από την αστυνομία, η υποστήριξη των σερίφηδων και η προσπάθεια δημιουργίας ενός αιμοδιψούς κοινού που επιδοκιμάζει εκτελέσεις, δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους. Όπως αντίθετους μας βρίσκει ο αποκλεισμός ολόκληρων περιοχών και οι διαρκείς εξευτελιστικοί έλεγχοι από την αστυνομία σε όλη την Ήπειρο, στο όνομα της "καταδίωξης". Πρέπει να αντιδράσουμε στην επιστροφή της κοινωνίας στο μεσαίωνα, κάτι που γίνεται καθημερινά, τόσο με τη φτώχεια και την εξαθλίωση που μας καταδικάζουν κυβέρνηση - Ε.Ε. - ΔΝΤ, όσο και με την αυταρχική, αντιδημοκρατική κατρακύλα που σύσσωμη η κυβέρνηση, με τη Χρυσή Αυγή και κύκλους στα μέσα ενημέρωσης, οδηγούν.

Θα παλέψουμε ενάντια σε κάθε κρυφή ή φανερή ρατσιστική προσπάθεια να ταυτιστεί το οργανωμένο έγκλημα με "τους μετανάστες", για να δικαιολογηθεί έτσι η ρατσιστική πολιτική που καθημερινά καταδικάζει συνανθρώπους μας και ρίχνει σε αυτούς την ευθύνη για την καταστροφή που μας προκάλεσαν οι κυβερνήσεις, η Ε.Ε., το ΔΝΤ.

Οι προβοκάτσιες και οι συκοφαντίες δεν μας πτοούν. Εμείς κρινόμαστε στους εργαζόμενους και τη νεολαία, στους αγώνες και τις απεργίες, στην πάλη ενάντια στο ρατσισμό και στην ξενοφοβία.

Το Γραφείο Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Καλύτερα αυθαίρετο παρά αντίσκηνο

Συνεχίζονται οι αστυνομικές επιχειρήσεις κατά των κατασκηνωτών που επιλέγουν το ελεύθερο κάμπινγκ για τις διακοπές τους. Μετά το Γαϊδουρονήσι και στο Ελαφονήσι του νομού Χανίων, πραγματοποιήθηκε πριν δύο μέρες άλλη μια συντονισμένη αστυνομική επιχείρηση, κατά τη διάρκεια της οποίας, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, συνελήφθησαν δύο άτομα ενώ υποβλήθηκαν 22 μηνύσεις σε κατασκηνωτές.

Σε ένα άνευ προηγουμένου κυνηγητό των σκηνιτών έχουν επιδοθεί αστυνομικές και τοπικές αρχές το τελευταίο διάστημα εφαρμόζοντας κατά γράμμα την ποινική δίωξη του ελεύθερου κάμπινγκ σε μια χώρα που είναι προτιμότερο τελικά να στήσεις αυθαίρετο στην παραλία παρά αντίσκηνο.

Μηνύσεις, συλλήψεις και αυτόφωρο για μια σκηνή δύο επί δύο, 102 δόσεις με το μίνιμουμ των 300 ευρώ για όσους σπεύσουν στα δημόσια ταμεία να νομιμοποιήσουν εγκαίρως το αυθαίρετό τους. Όχι, το νομοσχέδιο του Σταύρου Καλαφάτη δεν διαπνέεται από φοροεισπρακτικό πνεύμα αφού το διαβεβαιώνει και ο ίδιος ο υφυπουργός, απλώς δεν απέχει και πολύ από την λογική των ξενοδόχων που στέλνουν τους αστυνομικούς στις παραλίες να ψαρεύουν κατασκηνωτές για «διαφυγόντα κέρδη».

Μα θα μου πεις οι κατασκηνωτές συνελήφθησαν καθώς είχαν στήσει τις σκηνές τους σύμφωνα με το κατηγορητήριο σε περιοχές Natura. Ναι, σε αυτές τις περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που η κυβέρνηση τις προστατεύει από το ελεύθερο κάμπινγκ αλλά τις εντάσσει στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ προς «αξιοποίηση» από σοβαρούς επιχειρηματίες και όχι από κάτι άπλυτους χίπηδες.

του Πέτρου Κατσάκου από το left.gr

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Και λίγο από εθνικές εκλογές

Η περίπτωση των πρόωρων εκλογών, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ και την αδυναμία της μνημονιακής κυβέρνησης να επιτύχει τους όποιος αναπτυξιακούς της στόχους, έχει αναθερμανθεί. Στα εκλογικά «πηγαδάκια» τόσο πολιτών όσο και δημοσιογράφων φαίνεται να προκρίνεται το σενάριο εκλογών αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές (στις 22 Σεπτεμβρίου του 2013).  

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο νομός Κυκλάδων από τις επόμενες εκλογές θα είναι τετραεδρικός (θα εκλέγει 4 από 3 που εξέλεγε έως σήμερα), τα δεδομένα ανατρέπονται και αυτό γιατί αν οι εκλογές πραγματοποιηθούν μετά την 17η Δεκεμβρίου του τρέχοντος τότε οι ψηφοφόροι θα έχουν την δυνατότητα να επιλέγουν μέχρι και δύο υποψηφίους (δύο σταυρούς). Αυτό θα ενισχύσει τις συμμαχίες μεταξύ των υποψηφίων σε αντίθεση με την μέχρι σήμερα (ιδιαίτερα στα δύο κόμματα της μνημονικής συγκυβέρνησης) δημιουργία δικτύου υποστηρικτών από κάθε υποψήφιο και τις εσωτερικές μάχες. Υπάρχει δηλαδή το ενδεχόμενο να δούμε γνωστούς «πολιτευτές» της ΝουΔου, που ως σήμερα εφευρίσκουν θετικά για την κυβέρνηση αλλά όχι και για τον υπουργό εργασίας να αλλάξουν ρώτα (…) προκειμένου να αποσπάσουν το πολύτιμο δεύτερο σταυρό.

Από την άλλη είναι αδύνατο να προβλεφτεί με τα μέχρι σήμερα δεδομένα ο αριθμός των βουλευτών που θα εκλέξει κάθε κόμμα στο νομό. Με πιθανό σενάριο ακόμη και το πρώτο κόμμα να πάρει όλες τις έδρες (αν το δεύτερο κόμμα δεν συμπληρώνει το μέτρο του 25%+1 ψήφοι για να εξασφαλίσει βουλευτή)!

Σε περίπτωση πάλι διεξαγωγής των εκλογών πριν την 17 Δεκεμβρίου (πριν την συμπλήρωση 18 μηνών από τις τελευταίες εθνικές εκλογές σύμφωνα με τον τελευταίο εκλογικό νόμο) οι υποψήφιοι θα επιλεγούν από λίστα (όπως και στις εκλογές της 17η Ιουνίου του 2012) και η σταυροδοσία δεν θα παίξει ρόλο.


Νέα παράμετρος οι συμμαχίες, άγνωστη στις εθνικές εκλογές – γνωστή από τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Βλέπουμε…

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Αποπροσανατολισμός ή Ανατροπή του μνημονίου;

Την ώρα που η μνημονιακή κυβέρνηση κατασπαράζει το "πτώμα" της χώρας μας, εμείς αναλωνόμαστε αν η αντιπολίτευση στο σύνολό της είναι αυτό που θέλουμε. "'Έγιναν τα τρία, δύο" μεν, αλλά δεν άλλαξε στην ουσία της - και είμαι απόλυτα βέβαιως πως όταν οι ψήφοι του κ. Κουβέλη χρειαστούν θα είναι παραπάνω από πρόθυμος να προασπίσει την "Αριστερά της ευθύνης"... Με την βοήθεια των μέσων, έχει επιτευθεί το παράδοξο: εν μέσω καταιγίδας νέων μέτρων και απολύσεων, η κουβέντα να επικεντρώνεται για την πορεία, τις διενέξεις και δηλώσεις στελεχών στον ΣΥΡΙΖΑ. Και ασφαλώς αυτό μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την δυναμική του στην κοινωνία, αλλά το αντιμνημονιακό μέτωπο αποδυναμώνεται εφόσον σταδιακά αφήνουμε στην άκρη το κεντρικό διακύβευμα - αίτημα για ανατροπή την μνημονικής πολιτικής που εγκλώβισε την χώρα στην ύφεση και την ανεργία.

Μέσα σε αυτό το αποπροσανατολιστικό σκηνικό, που ενορχηστρώνουν τα μέσα και η μνημονιακή κυβέρνηση αλλά μερικώς ενισχύει και η συμπεριφορά των στελεχών του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ξεπηδάνε, αρπάζοντας την ευκαιρία, μνημονιακές φωνές σε όλη την χώρα και μιλάνε για την ανάπτυξη που έρχεται (μόνο αφελής μπορεί πλέον να τους πιστέψει πια), για την σοβαρότητα των στελεχών της κυβέρνησης και της αντιμετώπισης των προβλημάτων κοκ. 

Ούτε στις Κυκλάδες δεν λείπουν αυτές οι φωνές (δεν χρειάζονται συστάσεις). Προσωπική βέβαια εκτίμηση, πως όσο αφήνουμε τους εξασφαλισμένους (κάθε λογής) να μιλάνε και να πράττουν εκ μέρους μας δεν θα δούμε κάτι να διαφοροποιείται. Και γράφω «διαφοροποιείται» γιατί αν γράψω «αλλάζει», κινδυνεύω χρειάζεται να υπερασπίσω τον ΣΥΡΙΖΑ-σκέτο (το Ενιαίο Κοινωνικό Μέτωπο έγινε πια κόμμα) στα σχόλια που θα ακολουθήσουν. 

Η καχυποψία του μέσου κατοίκου αυτής της χώρας ήταν σε υψηλά επίπεδα. Μετά την μνημονιακή εξέλιξη των τελευταίων 3,5 χρόνων ανέβηκε ακόμη ψηλότερα και μάλλον δικαιολογημένα. Σίγουρα δεν είναι απαραίτητα κακό, πολλές φορές όμως οδηγεί σε άλλες αρνητικές συνέπειες με κυριότερη την αδράνεια και κινδυνεύουμε, από τις ανεξέλεγκτες πολιτικές 1974-2013, να περάσουμε σε διαρκή στασιμότητα από τον φόβο ο ένας του άλλου. 

Στην «Ελεύθερη Ώρα» (σφύζει από ελευθερία) εκμεταλλεύονται αυτή την καχυποψία κάνοντας ρεπορτάζ για τις παρουσίες στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο αντιπροσωπιών άλλων χωρών, όσο και «εργατοπατέρων». Παραβλέπεται το γεγονός ότι σε όλα, ανεξαιρέτως τα συνέδρια των κομμάτων προσκαλούνται φορείς και πρεσβείες… (Μόλις πριν 3 εβδομάδες στο συνέδριο της ΝουΔου), ηθελημένα ίσως. Αναρωτιέμαι όμως: Δεν ξέρουν να κάνουν κριτική ή με αυτή την κριτική διευρύνουν το πελατολόγιό τους; Είναι αφελείς εκείνοι που παρασύρονται από αυτά τα επιχειρήματα ή δεν βρίσκουν εκείνα για την ουσία του προβλήματος;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδυνεύει από τους παλαιοπασόκους που ο καθένας για τον τόπο του – και ο δικός μας είναι πολύ μικρός – γνωρίζουμε πως ήταν και παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ. Οι κομματάρχες δεν έχουν μετακινηθεί, είτε από «βίτσιο», είτε από ντροπή, είτε από κλειστές πόρτες. Το ίδιο και περισσότερο δύσκολο είναι και για τους μεγαλοσυνδικαλιστές. Στις κλαδικές όπου επιχειρήθηκαν μεταπηδήσεις έπεσαν αλλεπάλληλες φραστικές σφαλιάρες (αυτήκοος μάρτυς ο γραφών και τονίζει το "φραστικές" για να μην αρχίσουμε με τα θέματα της "βίας των άκρων"...). 
Απεναντίας, ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει από τα ίδια τα μέλη του. Εκείνα της ονείρωξης της εξουσίας. Εκείνα που πιστεύουν πως ήρθε η ώρα να αλλάξουν οι άνθρωποι στις θέσεις και όχι το σύστημα στο σύνολό του. Εκείνα που στο προ μιας εβδομάδας συνέδριο ψήφιζαν βελάζοντας… αγνοώντας την παράμετρο της διαδικασίας που λέγεται διαλεκτική. Έτσι, σε στιγμές αντιπαράθεσεις των προβεβλημένων στελεχών στο ακρωατήριο επικρατούσε "χάβρα" με φωνές και γιουχαίσματα. Δεν ήταν η πλειοψηφία, δεν ήταν όμως και ευκαταφρόνητο το ποσοστό τους ανάμεσα στους συνέδρους.
Στο ΠαΣοΚ άλλωστε, όταν βρίσκοταν λίγο πριν από την ανάληψη της διακυβέρνησης, κανείς δεν προβληματίζονταν για το αν θα μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο. Το σημερινό κεκτημένο, μπορεί να αξιοποιηθεί προς όφελoς της κοινωνίας, όταν η κριτική και ο έλεγχος σε κάθε βήμα θα προστατέυουν από την μετάλλαξη αυτή.

Όσο ο κεντρικός στόχος για ανατροπή του μνημονίου υποβαθμίζεται, ακόμη και αν όχι σκόπιμα, τόσο οι πολίτες θα αποπροσανατολίζονται. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ καταβάλουν κάθε προσπάθεια προς τον σκοπό αυτό. Δεν είναι τυχαίο πως πολλά κυβερνητικά στελέχη τελευταία δηλώνουν πως η αντίθεση "μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί" δεν υφίσταται. Περισσότερο από ποτέ είναι τώρα αναγκαίο να αναζητούμε λόγους και αιτίες κάτω από τα ψηλά γράμματα. Να δούμε τα πραγματικά προβλήματα και να συμμετέχουμε στην διαλεκτική. Η διαλεκτική να γίνει σύνθεση και η σύνθεση να συμπορευτεί με την δημοκρατία. Σε κάθε άλλη περίπτωση μας βλέπω σύντομα να αναζητούμε "Σχέδιο Β'"...

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Τις στιγμές που η γραβάτα δεν μπορεί να κρύψει τίποτε...

Πρωθυπουργός της Ελλάδος: Διάγγελμα ουσίας

ΥΓ1: Στην ΕΡΤ θα έχουνε ξεκαρδιστεί στο γέλιο με τις δυνατότητες της ιδιωτικής τηλεόρασης!
ΥΓ2: Αυτά παθαίνεις αν έχεις στο κόμμα σου ομάδα αλήθειας για να παραποιείς video... στο τέλος σε "ξεβρακώνει" η πραγματικότητα. 

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Ενωτικό κάλεσμα από τους καθηγητές της Τήνου


Η Γενική Συνέλευση Καθηγητών Τήνου
απευθύνει στους γονείς, μαθητές και τους πολίτες της Τήνου 
Ανοιχτό Κάλεσμα

για τη Γενική Απεργία της Τρίτης 16/7
στην Εξέδρα την Τρίτη 16/7 στις 11:00 πμ


για να ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια στις βάρβαρες πολιτικές της κυβέρνησης που:

·    Κατεδαφίζουν τη Δημόσια Παιδεία
·    Πολλαπλασιάζουν την Ανεργία
·     Φτωχοποιούν το Λαό


 Ακόμα μέσω του πιο κάτω μηνύματος απευθύνεται σε όλους μας:

Αγαπητοί γονείς – Αγαπητοί Συμπολίτες
Η κυβέρνηση, η τρόικα και το Υπουργείο Παιδείας χτύπησε, αυτή τη φορά την καρδιά της κοινωνίας, εκεί που ζει και ανασαίνει και διαμορφώνεται το πιο ευαίσθητο κομμάτι της, η νεολαία της.
Με μια μονοκοντυλιά καταργεί 2 ειδικότητες από τη Γενική και 50 από τις 110 ειδικότητες στην Τεχνική Εκπαίδευση (ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ).

Συγκεκριμένα καταργεί βασικούς τομείς - που υπάρχουν και στο Επαγγελματικό Λυκείου Τήνου - όπως τον τομέα Υγείας – Πρόνοιας και την ειδικότητα Γραφικών Τεχνών, απολύοντας καθηγητές και αφήνοντας τους μαθητές μετέωρους να μην μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα τμήματα που έχουν επιλέξει.

 Kαταργώντας τις ειδικότητες αυτές:
Καταργεί τις επιθυμίες και τις ανάγκες χιλιάδων  μαθητών
Τους απαγορεύει να σπουδάσουν στο δημόσιο σχολείο τους την ειδικότητα
που έχουν επιλέξει
      √ Τους στέλνει χάρισμα στον ιδιωτικό τομέα (ΚΕΚ-ΙΕΚ)
Τους κατευθύνει στη «μαθητεία», δηλ. στην απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία (εθίζοντας έτσι τα παιδιά μας στο γενικευόμενο μοντέλο εργασίας και ζωής, που θρέφει το σύστημά τους: δουλειά χωρίς δικαιώματα, ετοιμάζοντας τους δούλους του 21ου αιώνα
πετάει στη διαθεσιμότητα-απόλυση 2.472 εκπαιδευτικούς.
Είναι τυχαίο που χτύπησαν πρώτα στην Επαγγελματική Εκπαίδευση, το χώρο όπου προσφεύγουν τα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας και επιζητούν άμεση επαγγελματική αποκατάσταση;

Αλλά, δεν σταματούν εδώ.
Κλείνουν / συγχωνεύουν σχολεία
Αυξάνουν τον αριθμό των μαθητών στα τμήματα
Καταργούν την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη
Κλείνουν τις σχολικές βιβλιοθήκες
Συρρικνώνουν την ειδική αγωγή
Απολύουν από τα σχολεία τους φύλακες και αύριο έχουν σειρά οι καθαρίστριες.
Έχουν έτοιμο το δήθεν «Νέο» Λύκειο, από το οποίο με πανελλαδικού τύπου εξετάσεις από την Α΄ Λυκείου (που, όπως και οι άλλες, θα είναι έξω και πάνω από τα μέτρα και τις δυνατότητες των παιδιών και του σχολείου) θα κατορθώσουν να διώξουν μεγάλο κομμάτι του μαθητικού πληθυσμού.
Σκοπός τους: η διαμόρφωση νέων που θα έχουν μάθει από πολύ μικρή ηλικία την ήττα και θα έχουν μειωμένες απαιτήσεις από την κοινωνία.

Το δαιμόνιο σχέδιό τους είναι πια ορατό: ευτελίζουν με άθλια προπαγάνδα χρόνων και με την σχεδόν ανύπαρκτη πια χρηματοδότηση το δημόσιο σχολείο, αναστέλλουν τη λειτουργία των φορέων που υπηρετούν τη δημόσια  λαϊκή υγεία, τη δημόσια παιδεία, τη δημόσια ενημέρωση, τον πολιτισμό, έτσι ώστε να μην είναι δυνατό να ανταποκριθούν στο λειτούργημά τους και στη συνέχεια συκοφαντούν τους ανθρώπους – λειτουργούς των υψίστων αυτών υπηρεσιών στο λαό.


Κατεδαφίζουν το κοινωνικό κράτος

Ξεπουλάνε στο κεφάλαιο όλα τα δημόσια αγαθά: Υγεία - Περίθαλψη - Πρόληψη -  Συνταξιοδότηση - Παιδεία – Πολιτισμό - Ενημέρωση - Νερό - Καθαριότητα - Ασφάλεια της χώρας - Ενέργεια - πλουτοπαραγωγικές πηγές – Δρόμους – Λιμάνια – Συγκοινωνίες – Τουρισμό - Νησιά… Όλα μετατρέπονται σε εμπόρευμα και υποτάσσονται στο σύγχρονο θεό: ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ.

Και εμείς, οι εργαζόμενοι, που είμαστε οι μόνοι ιδιοκτήτες όλων αυτών των αγαθών, με τους μισθούς φτώχειας (μέχρι να μας απολύσουν …) δε μπορούμε πια να συμμετέχουμε στη νομή αυτών των αγαθών που είναι καρπός του ιδρώτα μας .

 Το σχέδιό τους είναι μακιαβελικό : η υλική και ηθική  εξόντωσή μας.
Περισσεύουμε οι άνθρωποι στο σύστημά τους. Πλεονάζουμε παντού…
Φτάνει!
Η χώρα μας ανήκει.

Τα σχολεία ανήκουν στο λαό, στα παιδιά μας.
Είναι δημόσια – λαϊκή περιουσία.
Έχουν χτιστεί με τον ιδρώτα και με το αίμα μας.

Δεν μπορούν να μας τα πάρουν.
Δεν μπορούν να τα κλείσουν, γιατί δεν τους ανήκουν
Δεν μπορούμε να τους επιτρέψουμε να τα κλείσουν
Δεν  έχουμε το δικαίωμα απέναντι στα παιδιά μας.

Ούτε ένα βήμα παρακάτω.
Γιατί το επόμενο βήμα τους είναι να απολύσουν τους μαθητές από τα σχολεία.

- Ας το πάρουμε απόφαση:
Η μοίρα μας είναι κοινή.
Ο βηματισμός μας από εδώ και πέρα πρέπει να είναι αποφασιστικός, αγωνιστικός και συντονισμένος.
Ο κλήρος που μας έλαχε είναι βαρύς.

-          Όλοι μαζί, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι και άνεργοι:
Να διαλύσουμε το σκοτάδι, το φόβο και τη σιωπή που θέλουν να επιβάλλουν παντού και όχι μόνο στις οθόνες μας.
Είναι στους ώμους μας να κρατήσουμε το φως.



ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ


Σύλλογοι Καθηγητών Τήνου – Ά ΕΛΜΕ Κυκλάδων



Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Η Τήνος, οι ''αιμασιές'' και το τέλος της παράστασης

Του Αλέκου Αλαβάνου απο το Έθνος,Κυριακή 14/7/2013 και το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής





Σε έναν ρόλο που δεν τον γνωρίζαμε, ο πρώην ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ και συνιδρυτής πλέον του «Σχεδίου Β» ακολουθεί το «φίδι» των τηνιακών ξερολιθιών από το αγαπημένο χθες στο τραχύ σήμερα.


''Είναι παράδοξο η ταυτότητα ενός νησιού, με ήπιους ανθρώπους και χωρίς άγριους κώδικες τιμής, να προσδιορίζεται από το «αίμα».

Η λέξη «αιμασιά» συναντάται για πρώτη φορά στην ομηρική Οδύσσεια. Στη Ραψωδία Σ, ο μνηστήρας Ευρύμαχος περιπαίζει τον ζητιάνο Οδυσσέα, προτείνοντάς του να δουλέψει στα χωράφια του, «κλαδιά να κόβεις για φραγμό και δέντρα να φυτεύεις». «Αιμασιάς τε λέγων και δένδρεα μακρά φυτεύων». Η λέξη συναντάται κατόπιν στον Ηρόδοτο, στην Κλειώ, το πρώτο βιβλίο των Ιστοριών του, όταν περιγράφει τη Βαβυλώνα με το «τείχος από ψημένα τούβλα». «Αιμασίη πλίνθων οπτέων».

Η άκανθος ,που όποιος την πλησιάσει «αιμάσσει», αυτό ήταν το πρώτο νόημα της λέξης. Ύστερα ο φράχτης από βάτα, ο τοίχος από πέτρες, η ξερολιθιά. Αυτός ακριβώς ο ομηρικός όρος «αιμασιά» περιπλανάται αδιάκοπα στην Τήνο επί τρεις χιλιετίες, είναι και σήμερα σε πλήρη χρήση στην τοπική λαλιά. Σημαίνει την πεζούλα, τη σκάλα, τη διαδοχή στενών οριζοντίων ζωνών στις πλαγιές των ορεινών όγκων, για να τις κάνουν καλλιεργήσιμες.

Τόσες χιλιετίες είναι πανταχού παρούσες και οι βαθμίδες από ξερολιθιές. Ένα ατέλειωτο πέτρινο φίδι που περιστρέφεται σε παράλληλες γραμμές σε όλα τα βουνά και τους λόφους του νησιού. Έτσι δημιουργήθηκε αυτό το ασύλληπτο ενιαίο γλυπτό που καλύπτει όλη την έκταση της κάποτε αποκαλούμενης Οφιούσας. Δεν διακόπτεται, αντίθετα διακοσμείται από τους διάσπαρτους οικισμούς, μεγαλύτερους κύβους πάλι από πέτρα, όπως οι ρόμβοι στο δέρμα της οχιάς.

Δεν έχει μείνει η Τήνος στη νεολιθική εποχή – αντίθετα οι άνεμοι της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού έφταναν πολύ νωρίς και πολύ ισχυροί λόγω της βενετσιάνικης παρουσίας στο νησί. Είναι όμως ο τόπος της αισθητικής του λίθου. Τα σύνορα στους αγρούς, από πέτρα. Τα ξωκκλήσια, από πέτρα. Οι περιστερεώνες, από πέτρα. Τα υποστυλώματα για τις οροφές, από πέτρα. Τα αγροτικά εργαλεία, από πέτρα. Οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι, από πέτρα – πράσινο, λευκό, γκρίζο μάρμαρο. Η πιο προχωρημένη εργασιακή ειδίκευση, πάνω στην πέτρα – οι μαρμαράδες που έχουν αφήσει τα ίχνη τους στην Ακρόπολη και σε όλα τα μεγάλα κοιμητήρια της Ελλάδας, στις εκκλησίες της ελληνικής διασποράς, Σμύρνη, Φιλιππούπολη, Βουκουρέστι, Αλεξάνδρεια. Οι περισσότεροι από τους μεγάλους καλλιτέχνες της με τη σμίλη πάνω στην πέτρα – ο Χαλεπάς, ο Σώχος, ο Φιλιππότης. Και κυρίως οι ξερολιθιές. Έτσι δημιουργήθηκε η αισθητική του ελάχιστου.

Τελικά όμως το «χειροποίητο νησί», όπως το αποκαλούσε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, δεν είναι γλυπτό. Είναι θεατρική παράσταση. Σε ένα κακοτράχαλο χωράφι, ξεχωρίζει σαν κόσμημα, ένα πήλινο άνθος, η μυρμηγκοφωλιά, κόκκοι από φρέσκο χώμα, διαλεγμένοι ένας ένας. Αυτός ο μικρός σωρός, σαν μικρογραφία ηφαιστείου, επιβιώνει μόνο όσο υπάρχουν τα εργατικά έντομα να τον ανανεώνουν. Αν φύγουν, θα τον παρασύρει ο άνεμος, η βροχή, οι πατημασιές των θηλαστικών. Ο ίδιος κανόνας ισχύει και για την Τήνο. Όχι ένα στατικό ανάγλυφο, αλλά τέχνη που υπάρχει μόνο σε αέναη κίνηση, που αναπνέει, που έχει ανάγκη κάθε στιγμή τους χιλιάδες συμπρωταγωνιστές, μια επαναλαμβανόμενη τελετουργία, μια παράσταση που διαρκεί δεκάδες αιώνες.

Εκατομμύρια αγρότες μέσα στα χρόνια κάθε μέρα επιδιόρθωναν τα τοιχία από σχιστόλιθο που συγκρατούσαν το λίγο πολύτιμο χώμα. Πατεράδες μοίραζαν τη φτωχή γη στα παιδιά τους, προσθέτοντας νέους διαδρόμους στο λαβύρινθο. Το ατέλειωτο φίδι ήταν συνεχώς εν κινήσει και για αυτό ακλόνητο και διαρκές.

Η ρήξη ήρθε απότομα και ανελέητα, τις δεκαετίες των δανείων, της τεχνητής ευμάρειας, του καταναλωτισμού, του νεοπλουτισμού. Σαν καραβάνια προσφύγων οι αγρότες, μαζί με τα μουλάρια τους και την περιβόητη ράτσα της τηνιακής αγελάδας αποχώρησαν οριστικά από τη γη τους. Καραβιές με τους νέους εποίκους, τα μεσοαστικά στρώματα της Αθήνας, εισέβαλαν, ορισμένοι με το θράσος της φοροδιαφυγής και με απληστία, στο παρθένο τοπίο – ενώ με ένα απλό σχεδιασμό οι περισσότεροι νέοι Τήνιοι, που πονάνε το νησί όπως κι όσοι το βιώνουμε μέσα από τις παιδικές μας αναμνήσεις, θα μπορούσαν να αναστείλουν την καταστροφή, αντί να την επιτείνουν.

Οι ξερολιθιές είναι ακίνητες πια και γι’ αυτό καταρρέουν. Το χώμα χύνεται και χάνεται με τις μπόρες και τους χείμαρρους στο Αιγαίο. Η διάβρωση αφήνει ένα γυμνό βράχο. Η διαρκής performance από την ομηρική εποχή για πρώτη φορά σταματάει. Ατιμασμένες και εγκαταλειμμένες οι «αιμασιές» ματώνουν και πεθαίνουν.

Κι εμείς, σε μια Ελλάδα του ευρώ, που τρώει τις σάρκες της, θα παρακολουθούμε, ανήμποροι κι απαθείς, την αυλαία αυτής της προαιώνιας παράστασης να πέφτει; ''


Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΑΜΟΥΧΑΛΩΝ *


Πηγή: kartesios

kartesios120713
Δυστυχώς καθημερινά αποδεικνύεται ότι ζούμε την εποχή της μεγάλης χαύνωσης. Πώς λέμε «η εποχή των παγετώνων» και «η εποχή των δεινοσαύρων», ε… έτσι κι εμείς θα μείνουμε σαν «η εποχή των μαμούχαλων» που τους κλωτσούσαν και δεν αντιδρούσαν.
Βγαίνει ο Κυριάκος του Μητσοτάκη και δηλώνει μέσα στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής ότι «Η χώρα δεν χρεοκόπησε λόγω των τραπεζών της, αλλά επειδή δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα σπάταλο πελατειακό κράτος που συγκροτήθηκε έτσι από τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο» κι εμείς οι μαμούχαλοι ξεψειρίζουμε ατάραχοι τις μασχάλες μας. (Βασική υπενθύμιση: Τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο είναι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ).
Από πού να ξεκινήσεις με αυτή την ομολογία και πού να τελειώσεις; Βασικά να ξεκαθαρίσουμε ότι «πελατειακό κράτος» δεν είναι μόνο ένα κράτος που διορίζει τους ψηφοφόρους του στο Δημόσιο, αλλά ένα Κράτος που εκτός από τους διορισμούς στηρίζει ομάδες ειδικών οικονομικών συμφερόντων, δίνει δουλειές σε εταιρείες που ανήκουν σε χρηματοδότες βουλευτών, υπουργών και κυβερνητικών κομμάτων, αλλά και γενικά ζει μέσα στη διαφθορά και την αναξιοκρατία, εντελώς ανεξέλεγκτο από τη Δικαιοσύνη.
Η Ελλάδα σαφώς και διαθέτει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Άρα, πράγματι είναι ένα πελατειακό κράτος. Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι ο Κυριάκος του Μητσοτάκη είναι ένα νέο πολιτικό πρόσωπο που μόλις χτες μπήκε στη Βουλή, ότι δεν είναι προϊόν οικογενειοκρατίας, ότι  δεν είναι μέρος του πολιτικού νεποτισμού, ότι δεν έχει διορίσει κανέναν κι ότι δεν έχει καμία σχέση με τη Siemens, άρα έχει κάθε δικαίωμα να κατηγορεί ως εγκληματίες «τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο», τι γίνεται με το κόμμα του, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία;
Αυτό το κόμμα δεν ήταν που εναλλάξ με το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσαν αυτό τον τόπο; Πώς γίνεται να δηλώνει ο ίδιος ο Κυριάκος του Μητσοτάκη αθώος του εγκλήματος που καταγγέλλει, όντας μέλος και βουλευτής ενός από τα δύο κόμματα που εγκλημάτησαν, αλλά και ως υπουργός μιας κυβέρνησης στην οποία είναι αντιπρόεδρος ο πρόεδρος του έτερου ένοχου κόμματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ;
Ας δεχτούμε και πάλι ότι ο Κυριάκος του Μητσοτάκη είναι ένα νέο πολιτικό πρόσωπο που μόλις χτες μπήκε στη Βουλή, ότι δεν είναι προϊόν οικογενειοκρατίας, ότι  δεν είναι μέρος του πολιτικού νεποτισμού, ότι δεν έχει διορίσει κανέναν, ότι δεν έχει καμία σχέση με τη Siemens, αλλά και ότι δεν βιάζεται να εκπροσωπήσει τις τράπεζες λέγοντας ότι «Η χώρα δεν χρεοκόπησε λόγω των τραπεζών της» δίχως να εξηγεί όμως πώς γίνεται οι τράπεζες αυτής της χρεοκοπημένης χώρας να συνεχίζουν να παρουσιάζουν κέρδη και να δέχονται τις μοναδικές ενισχύσεις δισεκατομμυρίων που δίνει το Κράτος και τέλος ότι η πνευματική του κατάσταση δεν του επιτρέπει να αντιληφθεί ότι είναι μέλος και βουλευτής ενός από τα δύο κόμματα που εγκλημάτησαν, αλλά και υπουργός μιας κυβέρνησης στην οποία είναι αντιπρόεδρος ο πρόεδρος του έτερου ένοχου κόμματος. Τον αθωώνουμε αυτόν. Δε φταίει αυτός, αλλά φταίνε όλοι οι υπόλοιποι που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο. Σωστό.
Η αδελφή του Κυριάκου του Μητσοτάκη, Ντόρα του Μητσοτάκη, από το 1984 ως το 1989 ήταν υπεύθυνη του Πολιτικού Γραφείου του τότε Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Το 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στο  κοινοβούλιο στη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας. Διετέλεσε υφυπουργός στον πρωθυπουργό στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού το 1992. Στις εκλογές του 1996 έβαλε υποψηφιότητα στην Α’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, όπου και εξελέγη. Επανεξελέγη στην Α’ Αθηνών στις εκλογές του 2000. Το 1994 εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας και αργότερα ορίστηκε υπεύθυνη του τομέα Ανάπτυξης και του τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας.
Στη συνέχεια εκλέχθηκε δήμαρχος Αθηναίων, αλλά αποχώρησε πρόωρα από τη δημαρχία τον Φεβρουάριο του 2006, για να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών, θέση την οποία συνέχισε να κατέχει και στην κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του 2007. Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 εξελέγη, πρώτη σε ψήφους, βουλευτής στην Α΄Αθηνών.
Ε, λοιπόν, νομίζω ότι η Ντόρα του Μητσοτάκη όχι μόνο κυβέρνησε αυτόν τον τόπο, αλλά πάντα από τη θέση 2 της ΝΔ καθόριζε την πολιτική των κυβερνήσεών της στον τόπο μας. Και ποια είναι αυτή η πολιτική; Όπως εξηγεί ξεκάθαρα ο Κυριάκος του Μητσοτάκη και δίχως να αντιδρά κανείς από κόμμα του άρα συναινούν σιωπώντας, η πολιτική που υπηρέτησε η Ντόρα του Μητσοτάκη «ήταν αυτή που χρεοκόπησε τη χώρα επειδή δημιούργησε ένα σπάταλο πελατειακό κράτος».
Κι έρχεται τώρα η γυναίκα που σύμφωνα με τον αδελφό της και υπουργό της κυβέρνησης των κομμάτων που χρεοκόπησαν τη χώρα να δηλώσει ότι είναι υπέρ των απολύσεων επειδή «θέλει να δει έναν χαραμοφάη να φεύγει». Ποιοι όμως έχωσαν στο Δημόσιο τους χαραμοφάηδες; Ε, τόση ώρα αυτό εξηγούσα! Η Ντόρα του Μητσοτάκη τους έχωσε μαζί με τους υπόλοιπους βουλευτές και υπουργούς των δύο κομμάτων που σήμερα συγκυβερνούν, η Ντόρα του Μητσοτάκη στηρίζει και ο Κυριάκος του Μητσοτάκη είναι υπουργός.
Ε, λοιπόν, εγώ τον πιστεύω απόλυτα τον Κυριάκο του Μητσοτάκη όταν καρφώνει τον εαυτό του, την αδελφή του και τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν, διότι όπως λέει ο λαός από μικρό κι από χαζό μαθαίνεις την αλήθεια. Ή έστω τη μισή αλήθεια στη δική μας περίπτωση, διότι την άλλη μισή την αποδεικνύουν καθημερινά οι μαμούχαλοι που ψηφίζουν και στηρίζουν αυτούς που λένε ξεκάθαρα «Ναι ρε, εμείς χρεοκοπήσαμε τη χώρα δημιουργώντας ένα πελατειακό κράτος που διόριζε ψηφοφόρους μας και μοίραζε δουλειές σε «εγκεκριμένους» επιχειρηματίες που συνεργαζόμασταν και μας τάιζαν. Έχεις κανένα πρόβλημα, ρε;». Κι ο μαμούχαλος χειροκροτεί και ελπίζει. Η εποχή των μαμούχαλων σ’ εμάς που τη ζούμε προσφέρει δράμα και απαξίωση. Στις μελλοντικές γενιές όμως σίγουρα θα προσφέρει γέλιο. Είναι το μόνο που θα κληρονομήσει στους επόμενους.

* Μαμούχαλος = συνώνυμο του Μούχλας, Μουντρούχαλος: μονόχνωτος, με ολίγον από μπουνταλάς και από σπαστικός.


Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ν. Λεβογιάννης, αρνείται να καθίσει μαζί με Βρούτση - Ρήγα..

Νίκος Λεβογιάννης: δεν επιθυμώ να είμαι μέλος της τιμητικής επιτροπής του 5ου Πανναξιακού Συνεδρίου, λόγω της συμμετοχής σ’ αυτήν κυβερνητικών στελεχών. 


Αυτά εκεί στην Νάξο. Εμείς εδώ στην Τήνο έχουμε πιο "κόσμιες'' συνήθειες. Έχουμε αποκτήσει μόνιμη καμπούρα από τις μετάνοιες και το γλείψιμο πάει σύννεφο για πάρτι τους. 



Τη διαγραφή του από την «Τιμητική Επιτροπή του 5ου Πανναξιακού Συνεδρίου- Η Νάξος διά μέσου των αιώνων» ζητεί ο πρώην Βουλευτής Νίκος Λεβογιάννης, με επιστολή του στον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Νάξου.
Στην επιστολή του ο Ν. Λεβογιάννης επισημαίνει ότι δεν επιθυμεί να είναι μέλος μιας «Τιμητικής Επιτροπής» στην οποία συμμετέχουν και δύο κυβερνητικά στελέχη (Βρούτσης, Ρήγας), οι οποίοι «πέραν των πολιτικών τους ευθυνών για όσα υποφέρει από το 2010 ο Ελληνικός λαός, αδιαφόρησαν και επί της ουσίας συμφώνησαν στην κατάργηση από την κυβέρνηση του Νοσοκομείου της Νάξου, του πιο μεγάλου έργου που έγινε ποτέ στο νησί μας, αποτέλεσμα πολύχρονων αγώνων του λαού».

Η επιστολή του πρώην Βουλευτή έχει ως εξής:



Προς

τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Νάξου
κ. Ιάκωβο Ναυπλιώτη


Θέμα: συμμετοχή μου στην Τιμητική Επιτροπή του 5ου Συνεδρίου «Η Νάξος διά μέσου των αιώνων»
κύριε Πρόεδρε
Πληροφορήθηκα από τα τοπικά ΜΜΕ ότι ορίστηκα μέλος της Τιμητικής Επιτροπής του 5ου Συνεδρίου «Η Νάξος διά μέσου των αιώνων» που θα γίνει στην Απείρανθο Νάξου στα τέλη Αυγούστου 2013.

Γνωρίζετε ότι ο «διορισμός» μου στην επιτροπή αυτή έγινε εν αγνοία μου.
Επιθυμώ να σας ενημερώνω ότι αρνούμαι να παραμείνω μέλος της «Τιμητικής Επιτροπής του Συνεδρίου» για το λόγο ότι συμμετέχουν σ’ αυτή δύο κυβερνητικά στελέχη (Βρούτσης, Ρήγας), οι οποίοι, πέραν των πολιτικών τους ευθυνών για όσα υποφέρει από το 2010 ο Ελληνικός λαός, αδιαφόρησαν και επί της ουσίας συμφώνησαν για την κατάργηση από την κυβέρνηση του Νοσοκομείου της Νάξου, του πιο μεγάλου έργου που έγινε ποτέ στο νησί μας, ύστερα από πολύχρονους και δυναμικούς αγώνες του λαού.
Αθήνα 7 Ιουλίου 2013
ευχαριστώ

Νίκος Λεβογιάννης

Πώληση του νερού σε πολυεθνικές με κάθε τρόπο


Από τη:ΔΡΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΝΟΥ


Πριν από ενάμιση χρόνο, η Δράση Πολιτών είχε «ταράξει τα νερά» του νησιού φέρνοντας στην επιφάνεια το θέμα της ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων των νησιών μέσω της ΕΥΔΑΠ Νήσων. Είχαν βιαστεί τότε οι δημοτικοί άρχοντες να μας χαρακτηρίσουν ψεύτες και συκοφάντες χωρίς να γνωρίζουν τι ειπώθηκε στην πολυσυζητημένη συνέλευση της Κώμης.
Η προσπάθεια για ξεπούλημα της διαχείρισης των δικτύων νερού όμως είχε ξεκινήσει σε όλη την Ελλάδα. Στην Θεσσαλονίκη, η ΕΥΑΘ είχε ήδη μπει στη λίστα των μνημονιακών ιδιωτικοποιήσεων, όπως τονίσαμε σε παρουσίασή μας. Τότε ξεκίνησε και το φιλόδοξο και ανατρεπτικό εγχείρημα της κίνησης 136. Η κίνηση 136 βασίζεται σε μία απλή ιδέα: αν διαιρεθεί η εκτιμώμενη αξία του 51% της ΕΥΑΘ που ανήκει στο κράτος με τον αριθμό των μετρητών, δηλαδή τον αριθμό των χρηστών του δικτύου προκύπτει ο συμβολικός αριθμός των 136 ευρώ.

Έτσι οργανώθηκε η συλλογή των χρημάτων με διάφορους τρόπους, και με συμμετοχή επενδυτών «κοινωνικής ευθύνης», με σκοπό το πέρασμα της διαχείρισης της εταιρίας στα χέρια των χρηστών, κάτι που όντως σήμερα έχει επιτευχθεί! Το κεφάλαιο δηλαδή έχει συλλεχθεί και υπάρχει, όπως τονίζει ο εκπρόσωπος της κίνησης 136, Κώστας Νικολάου. Επίσης, υπάρχει και η τεχνογνωσία, αφού στην κίνηση 136 συμμετέχουν και οι εργαζόμενοι στην ΕΥΑΘ.
Οι εξελίξεις όμως δείχνουν πόσο υπαρκτός είναι ο κίνδυνος ξεπουλήματος των υδάτων σε όλη την Ελλάδα. Παρά την οργανωμένη και πλήρη πρόταση της κίνησης 136 κατά την συμμετοχή της στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ, παρά την απόφαση 14 δήμων της Θεσσαλονίκης να στηρίξουν διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το θέμα, παρά την αντίθεση σωματείων και συλλογικοτήτων όπως η κίνηση «Σώστε το νερό», το διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ αποφάσισε ότι στην επόμενη φάση του διαγωνισμού περνάνε μόνο 2 επενδυτικά σχήματα (). Το ένα σχήμα αποτελείται από τη γαλλική εταιρεία SUEZ Environment και την «Άκτωρ Παραχωρήσεις» του Ομίλου Μπόμπολα, ενώ το δεύτερο αποτελείται από την ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης MEKOROT Development and Enterprise, τον όμιλο Αποστολόπουλου, την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή και τη MIYA Water Projects Netherlands BV. Η αιτιολόγηση του διοικητικού συμβουλίου; Έλλειψη πρότερης εμπειρίας και απαραίτητων κεφαλαίων!
Ποιοι αποτελούν όμως αυτό το διορισμένο από την κυβέρνηση διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ ();
  1. Στέλιος Σταυρίδης – Πρόεδρος: Ένθερμος υποστηρικτής των αποκρατικοποιήσεων. Επικεφαλής του ψηφοδελτίου της νεοφιλελεύθερης Δράσης του Στέφανου Μάνου. Προσωπικός φίλος του βουλευτή Καρδίτσας της ΝΔ Παύλου Σιούφα. Πρόεδρος στην ΑΓΕΤ Ηρακλής επί Μητσοτάκη, την περίοδο πώλησής της. Ιδιοκτήτης του επιχειρησιακού ομίλου Ideal.
  2. Γιάννης Εμίρης – Διευθύνων σύμβουλος: Επικεφαλής της διευθύνσεως τραπεζικής του ομίλου Alpha Bank
  3. Ανδρέας Ταπραντζής – Εντεταλμένος σύμβουλος: Γενικός Διευθυντής Λιανικής Τραπεζικής στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Έχει διατελέσει σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στον ΟΤΕ κλπ. και έχει συνεργαστεί με εταιρίες όπως η British Telecom και η TeleDenmark.
  4. Γεώργιος Κουτσουδάκης – Μέλος: Αντικαταστάτης της Ελένης Παπακωνσταντίνου η οποία παραιτήθηκε μετά την γνωστοποίηση της λίστας Λαγκάρντ. Έχει διατελέσει γενικός διευθυντής στην Εμπορική Τράπεζα και στην Γενική Τράπεζα καθώς και στέλεχος της ΕΤΕΒΑ (όμιλος της Εθνικής Τράπεζας).
  5. Άρης Καλλιπολίτης – Μέλος: Έχει διατελέσει σύμβουλος σε πολλές ελληνικές εταιρίες καθώς και διευθυντής στην ΑΤΕ
Είναι προφανές ότι ένα μάτσο εντεταλμένοι τεχνοκράτες και διευθυντές τραπεζών δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν καμία πρόταση συνεταιριστικής διαχείρισης της ΕΥΑΘ να περάσει στην επόμενη φάση του διαγωνισμού. Τα νερά πρέπει να πάνε σε πολυεθνικές με κάθε τρόπο.
Επισημαίνουμε τον κίνδυνο του ξεπουλήματος των υδάτινων πόρων μιας περιοχής, ακόμη κα αν ο εκάστοτε δήμος προβάλει υποτιθέμενες αντιστάσεις. Τέτοιες αντιστάσεις προβάλουν και οι συγκυβερνώντες ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ που από τη μια αντιτίθενται «αναφανδόν» στην πώληση της ΕΥΑΘ ()και από την άλλη στηρίζουν την κυβέρνηση που την ξεπουλάει.
Αντιστάσεις τέτοιου στυλ δεν σταματούν ούτε κατά διάνοια το ξεπούλημα που έχει προγραμματιστεί με τα μνημόνια. Η αντίσταση πρέπει να γίνει μαζικά από τον κόσμο που πλήγεται από το ξεπούλημα, από τον κόσμο που θα κληθεί να πληρώνει αυξημένα τιμολόγια για αμφιβόλου ποιότητας παροχές, όπως έγινε μετά από κάθε ιδιωτικοποίηση δημοσίου αγαθού ανά τον κόσμο.

Το νερό είναι δημόσιο αγαθό
Δεν πωλείται
Δεν αγοράζεται